Skip to main content

We knijpen hem een beetje

Of de tijd ook sneller gaat in Groenland, werd me (Peter) gevraagd. Tsja, de fout had ik niet juist verbeterd in het interview dat de EO met ons heeft gehouden. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik toch jonger ben dan ik aangaf. De link naar het artikel vind je onderaan deze update.

(Peter) Ik las ergens dat cross culturele werkers, of met andere woorden, directe Nederlanders en ‘pünktliche’ Duitsers, stress zullen blijven ervaren bij het werken in andere culturen. En dat klopt wel. We merken dat het energie kost om de cultuur en taal te blijven ontdekken. Het is alsof je ineens een klein kind bent geworden in een volwassen lichaam. In vrijwel elk contact moeten we zeggen dat we iets niet begrijpen en herhalen we de meest simpele woorden vaak verkeerd. Het maakt nederig en het is tegelijkertijd leerzaam, pijnlijk en lachwekkend.

Maar toch kunnen we al een klein beetje uit de voeten met de taal, want aan de kassa bedacht ik me ineens hoe ik moet vragen of de bananen in de aanbieding waren. Dat waren ze dan ook, en wel 10 stuks voor maar € 6,70 in plaats van normaal € 16,30. We vermoeden dat we trouwens nooit aan de prijzen zullen wennen.

We knijpen hem een beetje
Dit jaar zijn we voor het derde jaar in Groenland. Het soort visum dat we hebben is nu voor de tweede keer verlengd, wat tevens de limiet is. Gaat dit betekenen dat we niet meer in Groenland mogen zijn? Technisch gezien is dat inderdaad zo. In juni is het wat betreft dit visum voorbij. We zijn dus hard op zoek naar een andere mogelijkheid. De gedachte om hier te vertrekken zouden we verschrikkelijk vinden, wat ook geldt voor de Groenlanders die we hebben leren kennen.

Een paar mensen komen wekelijks om God beter te leren kennen en we zien hun liefde groeien. Een jonge meid van 12 wil maar wat graag blijven komen naar de bijbelschool. En we hebben doop-onderwijs gegeven, omdat er een paar mensen zijn die erover nadenken zich te laten dopen. Zo zijn er meerdere dingen te noemen die zich ontwikkelen. We ervaren dat God ons hier langer wil gebruiken. De problematiek rondom het visum voelt aan als het zwaard van Damocles. We bidden ervoor en houden onze ogen open voor mogelijkheden; wil je ons met gebed hierin bijstaan?

Een cursus die mensen verder helpt
Een Groenlandse voorganger (Brian Wind) wil nog altijd naar Tasiilaq komen om er een 5-daagse cursus te geven. In november hebben de weersomstandigheden roet in het eten gegooid toen hij onze richting op kwam en moest alles afgezegd worden. Deze cursus is van grote waarde, omdat het helemaal in het Groenlands wordt gegeven en het zich richt op hartepijn (m.n. ten gevolge van alcoholisme, misbruik en verwaarlozing). De cursus staat erg goed aangeschreven en we staan te popelen om de mensen dit aan te kunnen bieden. De totale kosten hiervoor zijn  € 2.500. Wanneer 80% binnen is, dan kunnen we Brian in April verwelkomen. Wil je overwegen dit werk te ondersteunen? Vermeld dan bij een overboeking, “project 99 cursus”. Of stuur een mailtje dat je een gift voor de cursus hebt gedaan.

Tot slot
Al langere tijd hebben we geen nieuwsbrief meer geschreven, zodat we met die vrijgekomen tijd nog beter in de startblokken konden komen om het Oostgroenlands te leren. Dat heeft een goede uitwerking gehad! Maar we willen je graag blijven betrekken, dus gaan we ervoor om in maart een uitgebreide nieuwsbrief te schrijven. Voor wie ons interview bij de EO met een paar sprekende foto's wil induiken, is hier de link.

Een warme groet en Gods zegen!
Peter, Thinka, Joël en Cora

  • Aangemaakt op .