Skip to main content

Het beste moet nog komen

En ik mijn hoofd er maar over breken, dat we vanaf april geen plek meer zouden hebben om samen te komen. Wie had gedacht dat een virus onze samenkomsten, en de samenkomsten over de hele wereld, al eerder abrupt tot een halt zou brengen? En zo is onze laatste samenkomst in het gehuurde kinderdagverblijf onopgemerkt en zonder enige vorm van afsluiting voorbij gegaan.

Aangezien er in de westkust inmiddels 10 Corona gevallen zijn, waarvan 2 hersteld, heeft de overheid een (inter)nationale vlucht-stop tot 15 april ingesteld. Onze kinderen zitten nu al een maand bij ons thuis, omdat ze een langere ziekteperiode hadden. Toen ze er net weer bovenop waren werden de scholen gesloten. Eén keer per week gaan we het huis uit om boodschappen te doen en tot op een paar telefoontjes na hadden we in deze tijd geen contact met de mensen hier en leven we vooral in onze woonkamer. Maar we vermaken ons prima en realiseren, dat het leven in isolement ons eigenlijk helemaal niet vreemd is.

Thinka doet er wat home-scholing bij en we moeten nog iets scherper afspreken hoe we elkaar afwisselen met werken. Maar verder zijn we er al een paar jaar aan gewend, dat we niet veel sociaal contact hebben en vooral in ons gezin leven. We zitten toch al op één van de meest geïsoleerde plekken ter wereld en de taal creëert uit zichzelf muren. En, hoe ironisch, voor het eerst zijn de schappen in de supermarkt hier misschien zelfs beter gevuld dan bij jullie – in ieder geval wat het wc-papier betreft. Het basisaanbod aan levensmiddelen is ook aanwezig omdat het eerste schip toch pas in juni komt en er dus genoeg is om tot die tijd door te komen. Iemand hier verwoordde het eigenlijk heel goed:”Eigenlijk is dit de beste plek om te leven op het moment.” En dat klopt wel, want we horen hoe enorm impacting deze situatie voor jullie is! We denken aan jullie en vragen ons regelmatig af hoe het gaat en we bidden voor jullie.

Ook al raakt het isolement ons niet zo heftig als in Europa het geval is, toch merken we natuurlijk dat het een tijd is waarin aan alles geschud wordt. In alle onzekerheid, die ook ons niet voorbij zal gaan, richten we ons meer op God, die een uitstekend plan heeft en ons nog steeds in alles zal voorzien. We ervaren Gods roep om Hem te zoeken en onze eigen relatie met Hem te laten verrijken. Hij is een onuitputtelijke bron van vreugde! En we ervaren dat we in deze intieme tijd met Hem worden voorbereid op een nieuwe oogst die eraan komt. We zijn benieuwd of de christenen hier deze periode ook sterker uit zullen komen of dat we hierna weer met drie mensen verder zullen gaan. We ervaren het als een periode van testen, waarin zal blijken wat er gebouwd is voor de eeuwigheid. En we vertrouwen daarin op Gods goedheid, dat Hij afmaakt wat Hij is begonnen.

Hoe ziet de bediening er nu uit?
Elke ontmoeting is hier dus nu ook afgezegd, waardoor we zeer beperkt zijn. Niet iedereen heeft internet, dus ontmoetingen via Skype of dergelijken zijn hier geen optie. Ik probeer nu via Facebook korte Bijbelstudies te geven. En de onmogelijkheid om te ontmoeten heeft me ertoe aangezet om te proberen de christelijke radiozender in gebruik te nemen, wat verbazingwekkender wijze ook redelijk gelukt is. Deze is aangesloten op het internet, waardoor de radio programma’s uit de gemeente in Nuuk kunnen worden uitgezonden. Op dit moment zijn we aan het kijken hoe en wat we zelf lokaal kunnen uitzenden. Want daar is natuurlijk weer vertaling voor nodig en die is nu niet te krijgen. Getuigenissen zouden wel goed kunnen werken. Maar we missen natuurlijk vooral het gewone contact! De digitale bediening gaat maar één kant op en we zien niet hoe mensen het ontvangen en waar ze nu staan. Ook gezamenlijk aanbidden en Gods Tegenwoordigheid vinden is altijd erg fijn en dat missen we nu. We zijn daarom aan het overwegen of we misschien toch met weinig mensen bij elkaar kunnen komen, aangezien er geen Corona besmetting in het dorp bekend is en we al 2 weken hermetisch zijn afgesloten. Maar we willen ook niet het risico lopen om nationaal nieuws te worden... In Tasiilaq is geen intensive-care unit terwijl er wel heel veel(!) mensen zijn met een slecht immuunsysteem en onderliggende ziektes.

Het zendingshuis
Het is een tijd met veel onzekerheden en dat zal waarschijnlijk ook de bouw van het zendingshuis raken. Tegelijkertijd zijn we enorm bemoedigd, want afgelopen maand is er meer dan € 40.000,- gegeven. Buiten de kosten die voor het transport nodig zijn, kunnen we daarmee nu het gehele materiaal voor het fundament en huis betalen! Wat een geweldig nieuws is dat! Bedankt dat zo velen van jullie vrijgevig hebben gereageerd op onze vorige oproep om te investeren in het zendingshuis. We richten ons nog steeds op de start van de bouw in deze zomer, halverwege juli. De bouwvergunning is inmiddels ook binnen en in de komende dagen zullen we de bestelling gaan plaatsen om op schema te blijven. We doen dit in geloof dat het resterende geld voor het transport ook spoedig zal binnen komen. Wie helpt ons mee? Alle beetjes helpen, hebben we inmiddels echt ontdekt. We geloven dat het huis echt een ark zal zijn, die enorm ertoe zal bijdragen om nog velen tot geloof te laten komen en hen te helpen groeien in hun relatie met God. In het bijzonder in deze tijd van isolatie zien we ernaar uit om na de zomer een ontmoetingsplek te hebben waar we elkaar en God kunnen ontmoeten.

We bidden je toe dat Gods vrede je hart zal bewaken. Het beste moet nog komen!

Een warme groet,
Peter en Thinka

  • Aangemaakt op .