Het onmogelijke is gebeurd

Wat voor onmogelijk is gehouden door sommigen is dan toch echt gebeurd! We gaan de 22^e terug naar Groenland en dan zouden we nog vijf weken een woning hebben. Daarna hadden we geen enkel uitzicht op een andere woning. Maar deze week kwamen we in contact met iemand die haar woning aan ons wil verhuren! Bedankt voor al jullie gebeden hiervoor!

Het betekent dat ik in elk geval niet meer naarstig op zoek ben naar woonruimte en dat geeft mij rust. Desondanks blijft het grote gele huis een enorm project, waar vertraging de norm lijkt te worden. Toch, vertraging brengt ook tijd met zich mee, waardoor zaken nog beter overdacht kunnen worden.

Hoe zal het eruit zien als we terugkomen in Tasiilaq? Wie zal er zijn en wie niet meer? Lieve vrienden van ons, Mikkel, Rebekka en kids, zullen zijn vertrokken naar Denemarken, want bij hem is op drie plaatsen kanker geconstateerd. Bidden jullie mee voor zijn genezing? Zij blijven een jaar lang weg terwijl hij chemokuren krijgt. Anitse en Gideon zijn op vakantie. Dan en Marie zijn er wel en we zien er erg naar uit om hen weer te zien! Ook zal Joël nieuwe vriendjes krijgen, want hij heeft een plaatsje bij een gastouder gekregen.

Ik moet ook zeggen dat ik blij verrast ben door iedereen die zo meeleeft, meebidt en geeft voor de mensen in Groenland. Door dat te zien heeft het mij nederiger gemaakt ten opzichte van anderen, want ik zie echt met blijdschap hoe er samen voor het Evangelie gestreden wordt. Laten we daarop gericht blijven, zodat in de chaotische gebieden, in Groenland of eigen land, het Licht doorbreekt van Jezus!

Een warme groet,
Peter, Katharina en Joël